Skellie was anders. Niet omdat hij een skelet was — daar was hij zelf allang aan gewend — maar omdat hij iets in zich droeg wat zeldzaam was: een bijzondere ziel vol liefde, zachtheid en positiviteit.

Waar Skellie ook kwam, bracht hij warmte. Dat is best knap voor iemand zonder huid. Hij gaf knuffels, hielp anderen zonder iets terug te verwachten, en wist altijd iets moois te zeggen, zelfs op de moeilijkste momenten.

Toch werd Skellie niet door iedereen begrepen. Soms werd hij gepest omdat hij er anders uitzag. Maar Skellie reageerde daar niet met boosheid op. Nee — hij keek zijn pesters gewoon een beetje vreemd aan, met die scheve, vriendelijke grijns van hem, en zei dan iets als: “Gaat het wel echt goed met je?” Of: “Wil je misschien wat hulp bij je huiswerk?”
Altijd oprecht. Altijd vanuit liefde. En heel soms — heel soms — smolt er dan iets in die pesters, alsof ze ineens voelden hoe groot het hart van Skellie werkelijk was.

Skellie’s kracht lag in zijn vermogen om lief te blijven, ook als anderen dat niet waren. Hij geloofde dat iedereen diep vanbinnen goed was, zelfs als ze dat zelf vergeten waren. En met zijn pure, vriendelijke ziel herinnerde hij anderen daar telkens weer aan.

Wat je van Skellie kunt leren (levenslessen)

💗 Liefde is sterker dan haat
Zelfs als mensen je pijn doen, kun je ervoor kiezen om liefde te geven in plaats van terug te vechten.

🦴 Anders zijn is bijzonder
Wat jou uniek maakt, maakt jou juist waardevol. Je hoeft niet op anderen te lijken om een groot verschil te maken.

👀 Kijk verder dan gedrag
Wie pest, heeft vaak zelf pijn. Door met liefde te reageren, kun je iets zachts aanraken in de ander.

🤝 Help, zelfs als je zelf gekwetst bent
Jouw vriendelijkheid kan iemands dag veranderen. Misschien zelfs iemands leven.

🧡 Een groot hart past in elk lichaam
Of je nou spieren, huid of botten hebt — een liefdevolle ziel straalt altijd door alles heen.