In een kleurrijk dorp woonde een meisje genaamd Zizi. Ze had prachtige krullende haren, die ze altijd in twee schattige knotjes droeg, en ze droeg altijd haar favoriete gele jurkje.

Zizi was een bijzonder meisje. Ze stond altijd klaar om anderen te helpen, zonder iets terug te verwachten. Of het nu ging om boodschappen doen voor de ouderen in het dorp of bloemen plukken voor haar vrienden, Zizi gaf meer dan ze kreeg, en ze deed dat met een blij hart.

Op een dag hoorde Zizi dat haar buurman, meneer Johnson, ziek was en niet naar de winkel kon gaan. Zonder aarzelen bood ze aan om boodschappen voor hem te doen. Ze liep naar de winkel, kocht alles wat hij nodig had en bracht het bij hem thuis.

Meneer Johnson was ontroerd door Zizi’s vriendelijkheid en bood haar wat geld aan om haar te bedanken. Maar Zizi glimlachte en schudde haar hoofd. “Nee, meneer Johnson, ik help graag. Ik hoef niets terug.”

Zizi’s goede daden gingen verder. Ze hielp haar vrienden met hun huiswerk, ze deelde haar speelgoed met anderen en ze lachte altijd met een sprankelende glimlach.

Maar soms kwam Zizi in de problemen omdat ze te veel gaf. Er waren kinderen in het dorp die haar vriendelijkheid misbruikten en haar speelgoed afnamen zonder dankbaar te zijn. Maar Zizi liet zich niet ontmoedigen. Ze bleef geven, wetende dat echte voldoening niet altijd in materiële dingen zit.

Op een dag, toen Zizi in het park was, zag ze een verdrietige jongen die alleen op een bankje zat. Ze liep naar hem toe en vroeg wat er aan de hand was. De jongen vertelde haar dat hij zich eenzaam voelde en geen vrienden had om mee te spelen.

Zizi glimlachte en nodigde hem uit om met haar en haar vrienden te spelen. De jongen straalde van geluk en samen speelden ze de hele middag. Zizi besefte dat ze de grootste beloning had gekregen: vriendschap en het geluk van anderen.

Zizi bleef doorgaan met geven, want ze wist dat echte rijkdom niet in geld of bezittingen zit, maar in de vreugde die je voelt als je anderen helpt en gelukkig maakt. En Zizi, met haar krullen en gele jurkje, was een stralend voorbeeld van vriendelijkheid en vrijgevigheid voor iedereen in het dorp.